Hamamelis virginiana

Cilt bozuklukları ve cilt yaralanmaları olan çocuklarda hamamelis: gözlemsel bir çalışmanın sonuçları

Helmut H. Wolff • Meinhard Kieser

Hamamelis Virginiana

Özet Çocuklarda hamamelis merhemi ile ilgili yayınlanmış klinik deneyim sınırlıdır. Bu gözlemsel çalışma, küçük cilt yaralanmaları, bebek bezi dermatiti veya lokalize cilt iltihabı olan çocukları (27 gün ila 11 yaş arası) içermiştir. Çocuklara 3’e 1 oranında gruplar halinde hamamelis merhemi veya dekspantenol merhem verildi. Başlangıç ​​ve tedavi sonrası değerlendirmeler, her durum için önceden tanımlanmış belirti ve semptomların toplam puanlarını karşılaştırdı. 

Doktorlar ve ebeveynlerden, tedavinin sonunda ilgili tedavilerin etkinlik ve tolere edilebilirliğine ilişkin küresel bir değerlendirme istendi. Toplam 309 çocuk tedavi edildi (hamamelis n=231; dekspantenol n=78). Tedavi grupları, demografik veriler ve işaret ve semptomların başlangıç ​​toplam puanları açısından karşılaştırılabilirdi. 

Her üç tanı grubunda da hamamelis ve dekspantenolün etkinliği, toplam puanlarda başlangıçtan bitiş noktasına kadar istatistiksel olarak anlamlı ve klinik olarak anlamlı bir düşüşle gösterildi (her grup için p<0,0001, Wilcoxon işaretli sıra testi). Genel olarak, hamamelis ve dekspantenol grupları için sonuçlar benzerdi. Bir dizi parametre için hamamelis grubu için tanımlayıcı avantajlar gözlendi.

Ters ve tanı grupları. Her iki tedavi de iyi tolere edildi. Hamamelis’in tolere edilebilirlik dereceleri sırasıyla vakaların %99,1’inde (doktorlar) ve %98,2’sinde (ebeveynler) “mükemmel” veya “iyi” idi. Dekspantenol için karşılık gelen derecelendirmeler %97.4 ve %92.3 idi. Sonuç olarak, hamamelis merhemi, 11 yaşına kadar olan çocuklarda bazı cilt bozuklukları için etkili ve güvenli bir tedavidir. Gözlenen etkiler dekspantenole benzer.

GİRİŞ

Hamamelis merhem [1], cadı fındığı olarak da bilinen Hamamelis virginiana’nın yaprak ve kabuğunun damıtılmış halini içerir . 1878’den beri Almanya’da ticari olarak satılmaktadır.

[15] ve diğer birçok ülkede iyileştirici bir merhem olarak. Klinik öncesi ve klinik araştırmalar göstermiştir ki

                                                                                                          anti-mutajenik [8], anti-viral [13], anti-inflamatuar

HH Wolff

Dermatoloji Bölümü Eski Başkanı, Luebeck Üniversite Hastanesi, Ratzeburger Allee 160, Bldg. 10,

23552 Lübeck, Almanya

M. Seçmen

Klinik Araştırma Departmanı,

doktor Willmar Schwabe GmbH & Co. KG, Willmar-Schwabe-Str. 4,

76227 Karlsruhe, Almanya

HH Wolff (*)

Thiewall 11, 31840 Hess.-Oldendorf/ Lachem, Almanya

 [11, 17–19, 21, 28, 31–33] ve Hamamelis virginiana özlerinin anti-oksidatif [26, 27] özellikleri.

Hamamelis merheminin tıbbi kullanım alanları, küçük cilt yaralanmaları, cilt ve mukoza zarının lokal iltihabı ve ayrıca hemoroiddir. Hamamelis’in toksik-dejeneratif ve endojen egzama/atopik dermatit [14, 22, 28, 33], kuru yaşlanma gibi durumları içeren bir dizi klinik çalışmada etkili ve güvenli olduğu bulunmuştur.

Cilt [35] ve hemoroid [16, 25, 32]. Hametum® merhemine veya bileşenlerinden birine aşırı duyarlılık durumunda, çok nadir durumlarda alerjik reaksiyonlar meydana gelebilir. Çocuklarda lokal deri iltihabının nedenlerine bağlı olarak, bir takım güçlü kimyasal oluşumlar olabilir.

Tedavi seçenekleri olarak kabul edilir, örneğin topikal olarak uygulanan steroidler, antifungaller, takrolimus veya topikal ve sistemik antibiyotikler. Bununla birlikte, tümü potansiyel ve belirgin yan etkilerle ilişkilidir, bunlar arasında cilt atrofisi ve lokal enfeksiyonlar (steroidler) [5, 9, 38], aşırı duyarlılık cilt reaksiyonları veya sistemik temas alerjileri (antifungaller, antibiyotikler) [3 dahil ancak bunlarla sınırlı değildir] vardır. , 10, 23], kaşıntı, ciltte yanma, eritem ve hiperestezi (tümü takrolimuslu) [29]. Bu nedenle bazı hekimler hamamelis gibi diğer tedavi seçeneklerine göre ciddi yan etki oluşturma olasılığı daha düşük olan ve benzer etkinlik sağlayan bitkisel ilaçları tercih etmektedirler.

Çocuklarda hamamelis ile ilgili yayınlanmış deneyimler oldukça sınırlı olduğundan, bu gözlemsel çalışmanın amacı, uygulama koşulları altında bebeklerde, bebeklerde ve çocuklarda hamamelis merhem kullanımının güvenliği, tolere edilebilirliği ve klinik etkileri hakkında veri toplamaktı. Ek olarak, ikinci bir grup bebek, bebek ve çocuk, taşıyıcı bileşimleri bakımından hamamelis merhemine oldukça benzeyen, iyi belgelenmiş bir terapi seçeneği olan dekspantenol merhem ile tedavi edildi. Bu ikinci grup için güvenlik, tolere edilebilirlik ve klinik etkilerle ilgili veriler de toplanmıştır. Dekspantenolün en belirgin etkileri arasında epitelizasyonun uyarılması, granülasyon ve kaşıntının hafifletilmesi yer alır.

Malzemeler ve yöntemler

Çalışma popülasyonu Küçük cilt yaralanmaları, bebek bezi dermatiti veya lokalize deri veya mukoz membran iltihabı olan ve eş zamanlı dahili veya harici kortikoidler, antibiyotikler, mantar önleyici maddeler veya antiseptikler almayan 27 gün ile 11 yaş arasındaki hastaların gözlem verileri toplanmıştır. Ayrıca Hamamelis virginiana’ya veya hamamelis merhemin veya dekspantenol merhemin bileşenlerinden birine karşı bilinen veya varsayılan aşırı duyarlılığı olan hastalar dâhil edilmedi. Başka bir seçim kriteri belirlenmedi.

Çalışmanın amacı Bu gözlemsel çalışmanın amacı, cilt yaralanmalarının tedavisinde hamamelis merheminin (Hametum® Wund- und Heilsalbe, Spitzner Arzneimittel, Ettlingen, Almanya) kullanımının güvenlik, tolere edilebilirlik ve klinik etkileri hakkında veri toplamaktı. Çocuklarda bebek bezi dermatiti ve cilt/mukoza zarı iltihabı.

Çalışma tasarımı Bu prospektif, açık etiketli, çok merkezli, gözlemsel bir çalışmadır.

Almanya’daki uzmanlar, dermatologlar ve çocuk doktorları. Yukarıda belirtilen koşullara sahip çocuklara ya hamamelis merhem ya da dekspantenol merhem iki grup halinde 3’e 1 oranında uygulandı. Hasta seçimi yanlılığından kaçınmak için doktorlardan tüm vakalarını hamamelis veya dekspantenol ile tedavi etmeleri istendi. Preparatlar kullanma talimatına göre (günde birkaç kez harici ince uygulama) veya hekim tavsiyesine göre kullanılmıştır. Her hastada tedavi süresi, ilgilenen doktorun takdirine bağlıydı. İdeal olarak hasta başlangıçta ve 7 ila 10 gün sonra muayene edilmelidir.

Değerlendirilen belirti ve semptomlar, küçük cilt yaralanmaları için cilt elastikiyeti kaybı, eritem, ağlama, kabuk oluşumu ve diğerleri (örn., lokal ödem); pruritus/huzursuzluk, eritem, kuruluk, pullanma, ağlama, erozyonlar/çatlaklar ve lokal deri enflamasyonları için diğerleri (örn. papül); ve 11 cilt bölgesine kadar (örneğin gövde, karın, cinsel organlar, uyluklar) bebek bezi dermatiti belirtileri ve semptomları. Doktorlar, belirli belirti ve semptomları değerlendirmek için standart yöntemler kullandılar, örneğin görsel değerlendirme. Daha fazla aracılık muayenesi yapılmadı.

Küçük cilt yaralanmaları ve cilt ve mukoza iltihabı için, belirti ve semptomların her biri için puanlar beş puanlık bir ölçek kullanılarak değerlendirildi (0=yok, 1=hafif, 2=orta, 3=şiddetli, 4=çok şiddetli) , daha sonra toplam puanlara eklendi. 0 puan en iyi klinik durumu, 20 puan (küçük cilt yaralanmaları) ve 28 puan (cilt ve mukoza iltihabı) en kötü klinik durumu temsil ediyordu.

Bebek bezi dermatitini değerlendirmek için beş puanlık skala şunları içeriyordu: 0=yok, 1=hafif (minimum maserasyon veya yara sürtünmesi ve/veya sürtünme ile hafif eritem), 2=orta (uydu papülleri olan veya olmayan orta eritem, maserasyon ve sürtünme ile), 3=şiddetli (papülopüstül ve maserasyonlu şiddetli eritem), 4=çok şiddetli (erozyon veya ülserasyonlu aşırı eritem). Bu skorlar 11 cilt bölgesinde (vücudun üst kısmı, karın, cinsel organlar, sağ iç uyluk, sol iç uyluk, sağ dış uyluk, sol dış uyluk, sırt, perianal bölgeler, sağ kalça, sol kalça) değerlendirildi. Bu nedenle, 44 puan en kötü klinik durumu ve 0 puan en iyiyi temsil eder [7].

Üç tanı grubunun her birinde, doktor tarafından klinik izlenimin genel bir değerlendirmesi yapıldı (0=yok, 1=hafif, 2=orta, 3=şiddetli, 4=çok şiddetli).

Başlangıç ​​ve tedavi sonrası değerlendirmeler toplam puanları karşılaştırdı. Ek olarak, doktorlardan ve ebeveynlerden, tedavinin sonunda ilgili tedavilerin etkinlik ve tolere edilebilirliğinin küresel bir değerlendirmesi istendi. Alt grup analizleri yaş gruplarına göre (27 gün ila 11 ay, 1 ila 5 yıl ve 6 ila 11 yıl) yapıldı.

İstatistiksel analiz Başlangıçtan bitiş noktasına kadar toplam puan değişiklikleri, her tedavi grubu için Wilcoxon işaretli sıra testi kullanılarak test edildi. Tüm istatistiksel testler ve güven aralıkları iki yönlüdür ve tanımlayıcı olarak yorumlanmalıdır.

Sonuçlar

Bu gözlemsel çalışma, Almanya’da Ağustos ve Kasım 2004 tarihleri ​​arasında 40 pratisyen hekim, dermatolog ve çocuk doktoru tarafından gerçekleştirildi ve 309 çocuğu içeriyordu. Toplam 72 çocukta küçük cilt yaralanmaları (örn., ekskoriasyonlar, yırtıklar, çizik yaraları), 142’sinde lokal deri iltihabı (örn., perianal egzama, vulvit, perioral dermatit) ve 97’sinde bebek bezi dermatiti vardı. Hem diaper dermatiti hem de lokal deri iltihabı olan iki çocuk her iki tanı grubuna dahil edildi. Toplam 231 çocuğa kendi durumları için hamamelis ve 78 dekspantenol verildi. Bir çocuk daha hamamelis grubuna alındı ​​ancak tedavi görmedi.

Genel medyan tedavi süresi, her tedavi grubunda 8 gündü (hamamelis grubu: 1 ila 18 gün aralığı; dekspantenol grubu: Aralık 3 ila 36 gün). Üç yaş grubunda ve üç tanı grubunda da medyan tedavi süresi de 8 gündü.

Demografi

Tablo 1, tedavi gruplarına göre çalışma popülasyonunun demografik özelliklerini göstermektedir.

Kızlardan biraz daha fazla erkek hamameli aldı; dekspantenol tedavi grubunda durum tam tersiydi. Toplam popülasyonda ortalama yaş 3.9 yıl, ortalama boy 96.7 cm ve ortalama ağırlık 16.9 kg idi. Üç yaş grubundaki çocuk sayısı eşit olarak dağıtıldı

Tablo 1 Demografi

Demografik değişken Hamamelis n=231 Dekspantenol n=78

iki tedavi arasında. Hastaların çoğu talimat kitapçığına göre tedavi edildi (tam analiz seti %98,4; hamamelis: %98,3, dekspantenol %98,7).

Klinik etkiler

Tedavi etkileri (toplam puanlar) Üç tanı grubu için hamamelis ve dekspantenol tedavisinin başlangıcı ve bitişi arasında toplam puanlardaki düşüşler istatistiksel olarak anlamlıydı (p<0,0001) (Tablo 2).

Hamamelis ile tedavi edilen hastalarda, minör cilt yaralanması olan hastalarda ortalama toplam puan 5,1±3,9 puan, lokal inflamasyonu olan hastalarda 5,2±4,0 puan ve bebek bezi dermatiti olan hastalarda 6,0±5,4 puan azaldı. Genel olarak, hamamelis ve dekspantenol grupları için sonuçlar benzerdi. Aynısı, veriler tanımlanan üç yaş grubuna göre analiz edildiğinde de geçerlidir (veriler burada gösterilmemiştir). Sadece dört hasta (hamamelis: 2, dekspantenol: 2) toplam puanda bir artış gösterdi (veriler gösterilmemiştir).

Bireysel belirti ve semptomların ciddiyetine göre değerlendirilmesi Her bir tanı grubu için başlangıçtaki ve başlangıçtaki değişikliklere göre belirti ve semptomların ciddiyetine göre değerlendirilmesi, hamamelisin olumlu tedavi etkisini doğrular (veriler burada gösterilmemiştir).

Tedavi etkilerinin ciddiyetle genel değerlendirmesi Hamamelis ile tedavi istatistiksel olarak anlamlı ortalamaya yol açtı

Tanı Hamamelis Dexpanthenol Minör cilt yaralanmaları n=48 n=24 Başlangıç ​​(ortalama±SS, ortanca) 8,1±3,0 (7,5) 8,5±2,6 (8,0) [%95 güven aralığı] [7,2; 8.9] [7.4; 9.6] Başlangıçtan değişiklik (ortalama±SS, medyan) -5,1±3,9 (-4,0)**** -4,2±2,8 (-4,0)**** [%95 güven aralığı] [-6,2; −4.0] [−5.4; −3.0] Deride veya n=109 n=33 mukoza zarında lokal inflamasyon Başlangıç ​​(ortalama±SS, medyan) 7,7±3,5 (7,0) 7,4±3,7 (7,0) [%95 güven aralığı] [7,0; 8.4] [6.1; 8.7]    

Tablo 2 Başlangıç ​​ve bitiş noktasını karşılaştıran tedavi etkileri (toplam puanlar)

a Sekiz çocuk için eksik bilgi

b Üç çocuk için eksik bilgi

[%95 güven aralığı] [−7.3; −4.8] [−8.5; -4,8]
Cinsiyet (E/K) Yaş (yıl; ortalama±SS) Yaş grubu 118/105 a 3,8±3,5 35/40 b 4,1±3,8 Başlangıca göre değişim (ortalama±SS, ortanca) [%95 güven aralığı] -5,2±4,0 (−5.0)**** [−5.9; −4.4] −4.7±3.2 (−4.0)**** [−5.8; −3,5] 6–11 yıl 74 (%32,0) 25 (%32,1) Bebek bezi dermatiti n=75 n=22 1–5 yıl 84 (%36,4) 28 (%35,9) Başlangıç ​​(ortalama±SS, ortanca) 7,8±5,1 (6,0) 8,9±5,9 (8,5) 27 gün–11 ay 73 (%31,6) 25 (%32,1) [%95 güven aralığı] [6.6; 9.0] [6.2; 11,5] Ağırlık (kg; ortalama±SS) 16,6±10,0 17,9±12,7 Başlangıca göre değişim -6,0±5,4 -6,6±4,1 Boy (cm; ortalama±SS) 96,3±28,3 97,8±29,9 (ortalama±SS, ortanca) (− 4.0)**** (−7.5)****    

**** p<0,0001

1,6±0,9 puan (cilt yaralanmaları), 1,2±0,9 puan (lokal inflamasyon) ve 1,6± şiddet skorunda azalma (p<0,001)

0,9 puan (bebek bezi dermatiti). Dekspantenol grubunun sonuçları, üç tanı grubunun tümü için benzerdi (bkz. Tablo 3). Yaş gruplarına göre sınıflandırma benzer sonuçlar gösterdi (veriler burada gösterilmemiştir).

Doktorlar ve ebeveynler tarafından genel etkinlik değerlendirmesi “Mükemmel” ve “iyi” tedavi etkilerinin yüzdeleri, küçük cilt yaralanmaları olan hasta grubunda en yüksekti. Her üç tanı grubunda da hamamelis hem doktorlar hem de ebeveynler tarafından çoğunlukla “mükemmel” olarak değerlendirilirken, dekspantenol için değerlendirme vakaların çoğunda “iyi” idi (veriler burada gösterilmemiştir).

Emniyet

309 çocuktan 12’si, dekspantenol tedavisindeki (konjonktivit) 78’den 1’i ve hamamelis tedavi grubundaki 231 kişiden 11’i (sarsıntı, baş biti, öksürük/alerjik reaksiyon, mantar enfeksiyonu/bozulması, otit, eritem artışı) ile karşılaştı. , rinofarenjit, yanma hissi, süperenfeksiyon, bebek bezi kandidiyazisi ve obstrüktif bronşit). Potansiyel olarak ilaca bağlı olarak sadece iki yan etki kabul edildi, yani hamamelis tedavisi ile gözlenen eritem ve yanma hissi. Her iki advers olay da çalışma sonunda çözülmüş veya düzelmiştir.

Genel tolere edilebilirlik değerlendirmesi

Son noktada, doktorlar ve ebeveynler, hastaların uyguladığı ilgili tedavilerin genel tolere edilebilirliğini değerlendirdi.

Tablo 3 Şiddete göre tedavi etkilerinin genel değerlendirmesi (puan: 0=yok, 1=hafif, 2=orta, 3=şiddetli, 4=çok şiddetli)

Teşhis Hamamelis Dexpanthenol

Alınan. Hekimler ve ebeveynler tarafından hamamelisin tolere edilebilirliğine ilişkin “mükemmel” veya “iyi” puanların yüzdeleri sırasıyla %99,1 ve %98,2 idi. Dekspantenol için karşılık gelen derecelendirmeler %97.4 ve %92.3 idi. Her iki tedavi de güvenliydi ve iyi tolere edildi (Tablo 4).

Bebek bezi dermatiti olan 27 gün ila 11 ay arasındaki çocuklarda, hem doktorlar hem de ebeveynler hamamelisin tolere edilebilirliğini dekspantenol ile %30,8’e kıyasla %77,8’de “mükemmel” olarak değerlendirmiştir. Tolerabilite ile ilgili olarak benzer bir gözlem, lokal deri veya mukoz membran iltihabı olan 1 ila 5 yaş arası çocuklarda yapılmıştır. Ebeveynlerin değerlendirmesi, dekspantenol tedavisi ile %28.6’ya kıyasla %71.1’de hamamelis ile “mükemmel” tolere edilebilirlik gösterdi. Diğer tanılarda ve yaş gruplarında her iki tedavi için de benzer sonuçlar vardı. Bebek bezi dermatiti olan bebeklerde ve lokal deri ve mukoza iltihabı olan 1 ila 5 yaşındaki çocuklarda genel tolere edilebilirlik açısından hamamelis tedavisinin dekspantenole göre hafif avantajları görülmüştür (veriler burada gösterilmemiştir).

Tartışma

Küçük cilt yaralanmaları, cilt iltihabı ve bebek bezi dermatiti olan 309 çocukta yapılan bu gözlemsel çalışmada, hamamelis merhemi ile tedavi, dekspantenol merhem ile yapılan tedaviye benzerdi, ikincisi genellikle bu durumlar için standart tedavi olarak kabul edildi. Her iki tedavi de, medyan 8 günlük bir tedavi süresi boyunca uygulandığında, önceden tanımlanmış genel şiddet puanlarının yanı sıra bireysel belirti ve semptom puanları ile değerlendirildiği üzere, her üç koşulda da klinik olarak anlamlı ve istatistiksel olarak anlamlı iyileşmelere yol açmıştır.

Her iki tedavi de güvenli olmasına rağmen, hamamelis merheminin tolere edilebilirliği, belirli yaş gruplarında ve koşullarda, yani

Tablo 4 Tedavilerin doktorlar tarafından genel tolere edilebilirlik değerlendirmesi

                                                                                                           ve ebeveynler

Küçük cilt yaralanmaları n=48 n=24

Değerlendirme Hamamelis (n=231) Dekspantenol (n=78)

Başlangıç ​​(ortalama±SS, ortanca) 2,1±0,7 (2,0) 2,1±0,8 (2,0)                                                           

Taban çizgisinden değiştir

−1.6±0.9

−1.4±0.7

doktorlar

(ortalama±SS, ortanca) (-2,0)** (−1,0)** Mükemmel 167 (%73,9) 44 (%56,4) Lokal cilt iltihabı veya n=109 n=33 İyi 57 (%25,2) 32 (41,0) %) mukoz membranlar Orta 1 (%0,4) 2 (%2,6) Başlangıç ​​(ortalama±SS, medyan) 2,0±0,7 (2,0) 2,2±0,6 (2,0) Zayıf 1 (%0,4) 0 (%0,0) Başlangıçtan değişiklik − 1,2 ± 0,9 −1,4±0,9 Eksik değerlendirme 5 0 (ortalama±SS, ortanca) (−1,0)** (−2,0)** Ebeveynler Bebek bezi dermatiti n=75 n=22 Mükemmel 171 (%76,0) 38 (%48,7) Başlangıç ​​(ortalama±SS, medyan) 2,1±0,7 (2,0) 2,0±0,7 (2,0) İyi 50 (%22,2) 34 (%43,6) Başlangıçtan değişiklik -1,6±0,9 -1,4±0,7 Orta 2 (%0,9) 6 ( %7,7) (ortalama±SS, ortanca) (-2,0)** (-1,5)** Kötü 2 (%0,9) 0 (%0,0) Eksik değerlendirme 6 0    

** p<0,001                                                                                                                                                                                                    

27 gün ile 11 ay arasındaki bebek bezi dermatiti olan bebeklerde ve ayrıca lokal cilt iltihabı olan 1 ile 5 yaş arasındaki çocuklarda.

Bildiğimiz kadarıyla, “küçük cilt yaralanmaları” ve “cilt ve mukoza zarı iltihabı” genel terimleri için herhangi bir ilacın etkilerine ilişkin kontrollü çalışmalar hakkında hiçbir yayın olmaması ilginçtir, oysa bebek bezi ile ilgili klinik çalışmalarda bazı referanslar mevcuttur. dermatit. Bu koşulların yüksek prevalansı göz önüne alındığında, bu bir sürpriz olarak geliyor. Öte yandan, konuyla ilgili farkındalık eksikliği veya bu koşulları tedavi etmek için düşük tıbbi ihtiyaç algısı nedeniyle bu hastalıklara bilimsel ilgi düşük olabilir. Prematüre ve yeni doğan bebeklerde bebek bezi dermatitinin önlenmesi ve tedavisi için dekspantenol merhemin etkileri iki çalışmada gösterilmiştir [20, 30], ancak bu endikasyonda hamamelis merhem için yayınlanmış veri mevcut değildir. Bu çalışma sonuçlarının gösterdiği gibi,

Bebek bezinin idrar ve dışkıyı cilde tutmasıyla ilgili bir dizi fiziksel, kimyasal, enzimatik ve mikrobiyal değişiklik, bebek bezi dermatitinden sorumludur [4, 37]. Çinko oksit ve diğer cilt koruyucuların yanı sıra hafif ila orta potensli kortikosteroidler, topikal antifungaller ve ayrıca başka kullanımlar için onaylanmış kombinasyon steroid/antifungal ilaçlar, bebek bezi dermatitini tedavi etmek için sıklıkla reçete edilir [1]. Ancak, güvenlik, küçük çocuklarda kortikosteroidler ve antifungallerle ilgili bir endişe kaynağıdır [7]. Topikal olarak uygulanan steroidlerle, bebekler deri yoluyla yetişkinlere göre orantılı olarak daha fazla miktarda topikal ilaç emdiği için dikkatli olunmalıdır [36]. Bu nedenle, durumun daha şiddetli olduğu durumlarda sınırlı kullanım için ayrılmalıdırlar. Antifungal tedavi rutin olarak kullanılmamalıdır, sadece Candida enfeksiyonu tespit edildiğinde veya şüphelenildiğinde [2]. Aynı şekilde diaper dermatitte bakteriyel enfeksiyonun rolü olmadığı bilindiğinden antibakteriyel ajanlar kullanılmamalı ve normal mikroflora korunmalıdır [24].

Ayrıca bebek bezi bölgesine “bariyer hazırlıkları” uygulama pratiği, sürtünmeyi, ıslanmayı, idrar ve dışkı ile teması azaltmak amacıyla uzun yıllardır kurulmuştur [2]. Bariyer preparasyonları ya cildin yüzeyinde bir lipid filmi sağlayarak ya da stratum corneum’a nüfuz edebilen lipidler sağlayarak, etkileri veya normal hücreler arası lipidleri simüle ederek çalışır [6]. Bununla birlikte, sağlık uzmanları, genellikle potansiyel olarak alerjenik koruyucular içerdiklerinden, bu tür cilt bakım ürünlerinin yaygın kullanımından rahatsızlık duyduklarını belirtmişlerdir [34].

Bu özel bağlamda, çalışma sonuçları, bu durumun tedavisinde bitkisel bir ilaç olarak hamamelis ile alternatif bir tedavi seçeneği sunmaktadır.

REFERANSLAR

  1. National disease and therapeutic index, 1998. IMS Health, Westport, CT
  2. Atherton DJ (2004) A review of the pathophysiology, prevention and treatment of irritant diaper dermatitis. Curr Med Res Opin 20:645–649
  3. Bennett JE (2001) Antimicrobial agents (continued). Antifungal agents. In: Hardman JG, Limbaird LE (eds) Goodman & Gilman’s: the pharmaceutical basis of therapeutics. McGraw-Hill, New York, pp 1307–1312
  4. Berg RW (1988) Etiology and pathophysiology of diaper dermatitis. Adv Dermatol 3:75–98
  5. Booth BA, Tan EM, Oikarinen A, Uitto J (1982) Steroid-induced dermal atrophy: effects of glucocorticosteroids on collagen metabolism in human skin fibroblast cultures. Int J Dermatol 21:333–337
  6. Clark C, Hoare C (2001) Making the most of emollients. Pharm J 266:227–279
  7. Concannon P, Gisoldi E, Phillips S, Grossman R (2001) Diaper dermatitis: a therapeutic dilemma. Results of a double-blind placebo-controlled trial of miconazole nitrate 0.25%. Pediatr Dermatol 18:149–155
  8. Dauer A, Metzner P, Schimmer O (1998) Proanthocyanidins from the bark of Hamamelis virginiana exhibit antimutagenic properties against nitroaromatic compounds. Planta Med 64:324– 327
  9. DiPetrillo T, Lee H, Cutroneo KR (1984) Anti-inflammatory adrenal steroids that neither inhibit skin collagen synthesis nor cause dermal atrophy. Arch Dermatol 120:878–883
  10. Dohn W (1960) [Contact allergies to antibiotics. Review of the literature.]. Hautarzt 11:433–440
  11. Duwiejua M, Zeitlin IJ, Waterman PG, Gray AI (1994) Anti- inflammatory activity of Polygonum bistorta, Guaiacum offici- nale and Hamamelis virginiana in rats. J Pharm Pharmacol 46:286–290
  12. Ebner F, Heller A, Rippke F, Tausch I (2002) Topical use of dexpanthenol in skin disorders. Am J Clin Dermatol 3:427–433
  13. Erdelmeier CA, Cinatl J Jr, Rabenau H, Doerr HW, Biber A, Koch E (1996) Antiviral and antiphlogistic activities of Hamamelis virginiana bark. Planta Med 62:241–245
  14. Falch B (1999) Hamameliswasser in der Dermatologie. Erfahrun- gen bei der Behandlung von seborrhoischer, atopischer und nichtatopischer Dermatitis [Hamamelis water in dermatology. Experience in the treatment of seborrhoic, atopic, and non-atopic dermatitis]. Forsch Komplementärmed 6:167–168
  15. Gäbler H (1978) 100 Jahre Hamamelis-Salbe [100 years of Hamamelis ointment]. Dtsch Apoth 30:202–204
  16. Goldstein L (2000) Ask the midwife. Prevention and care of hemorrhoids, including homeopathic remedies. Birth Gaz 16:13– 16
  17. Hartisch C, Kolodziej H, von Bruchhausen F (1997) Dual inhibitory activities of tannins from Hamamelis virginiana and related polyphenols on 5-lipoxygenase and lyso-PAF: acetyl-CoA acetyltransferase. Planta Med 63:106–110
  18. Hughes-Formella BJ, Bohnsack K, Rippke F, Benner G, Rudolph M, Tausch I, Gassmueller J (1998) Anti-inflammatory effect of hamamelis lotion in a UVB erythema test. Dermatology 196:316– 322
  19. Hughes-Formella BJ, Filbry A, Gassmueller J, Rippke F (2002) Anti-inflammatory efficacy of topical preparations with 10% hamamelis distillate in a UV erythema test. Skin Pharmacol Appl Skin Physiol 15:125–132
  20. Jolibois RP (1976) Etude de l’action d’un onguent à la vitamine B5 sur les affections cutanées du siège du nouveau-né [Study on a vitamin B5 ointment for diaper dermatitis in newborns]. Méd Actuelle 3:6
  21. Korting HC, Schäfer-Korting M, Hart H, Laux P, Schmid M (1993) Anti-inflammatory activity of hamamelis distillate applied topically to the skin. Influence of vehicle and dose. Eur J Clin Pharmacol 44:315–318
  22. Korting HC, Schäfer-Korting M, Klövekorn W, Klövekorn G, Martin C, Laux P (1995) Comparative efficacy of hamamelis distillate and hydrocortisone cream in atopic eczema. Eur J Clin Pharmacol 48:461–465
  23. Leviton I (2003) Separating fact from fiction: the data behind allergies and side effects caused by penicillins, cephalospo- rins, and carbapenem antibiotics. Curr Pharm Des 9:983– 988
  24. Lund C (1999) Prevention and management of infant skin breakdown. Nurs Clin North Am 34:907–920
  25. MacKay D (2001) Hemorrhoids and varicose veins: a review of treatment options. Altern Med Rev 6:126–140
  26. Masaki H, Atsumi T, Sakurai H (1993) Evaluation of superoxide scavenging activities of hamamelis extract and hamamelitannin. Free Radic Res Commun 19:333–340
  27. Pereira da Silva A, Rocha R, Silva CML, Mira L, Duarte MF, Florêncio MH (2000) Antioxidants in medicinal plant extracts. A research study of the antioxidant capacity of Crataegus, Hama- melis and Hydrastis. Phytother Res 14:612–616
  28. Pfister R (1981) Zur Problematik der Behandlung und Nachbe- handlung chronischer Dermatosen. Eine klinische Studie über Hametum Salbe [Problems in treatment and follow-up treatment of chronic dermatoses. A clinical study with Hametum ointment]. Fortschr Med 99:1264–1268
  29. Physician’s Desk Reference, PROTOPIC® (tacrolimus) Ointment 0.1% (Fujisawa). 2005
  30. Putet G, Guy B (2000) Etude pilote en ouvert sur l’effet de Bépanthène Onguent dans la prévention des dermites du siège chez les prématurés et les nouveau-nés [An open pilot study on the effects of Bepanthen ointment in the prevention of diaper dermatitis in premature and newborn infants]. Réal Pédiatr 52:659–663
  31. Sorkin B (1980) Hametum Salbe, eine kortikoidfreie antiinflam- matorische Salbe [Hametum ointment, a corticoid-free, anti- inflammatory ointment]. Phys Med Reh 21:53–57
  32. Steinhart P (1982) Anorektale Beschwerden: Viele Symptome und was tun? [Ano-rectal complaints: many symptoms and what to do?]. Ärztliche Praxis 34:963–964
  33. Swoboda M, Meurer J (1991) Therapie von Neurodermitis mit Hamamelis-virginiana-Extrakt in Salbenform [Treatment of neuro- dermatitis with an ointment containing Hamamelis virginiana extract. A double-blind study]. Zeitschr Phytother 12:114–117
  34. Trotter S (2002) Skincare for the newborn: exploring the potential harm of manufactured products. RCM Midwives 5:376–378
  35. Welzel J, Walther C, Kieser M, Wolff HH (2005) Hamamelis- Salbe bei trockener Altershaut [Hamamelis ointment for the care of dry aging skin]. Z Phytotherapie 26:6–13
  36. West DP, Worobec S, Solomon LM (1981) Pharmacology and toxicology of infant skin. J Invest Dermatol 76:147–150
  37. Weston WL, Lane AT, Weston JA (1980) Diaper dermatitis: current concepts. Pediatrics 66:532–536
  38. Wilson L (1978) Epidermal thinning atrophy of the skin and topical steroids. Int J Dermatol 17:137–138